خانـــــــه ای روی آب

اگر قلبم را برايت گشودم از اين بود كه
مي خواستم
در حضور تو گم نشوم
تفاوت آدم ها در دردهايشان است
دردهايم را برايت باز مي گويم
تا بداني
عظيم ترين رسالت انساني را چه نجيبانه بر شانه هاي نحيفم به پايان مي برم
تنديس نيستم كه هرزه بخندم
لبخندم ترجمان رنج هاي ناگفته است
مرا به نام بخوان!!!