نو بهار است در آن کوش که خوشدل باشی         که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

من نگویم که کنون با که بشین و چه بنوش          که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

چنــگ در پـــــرده همين مي‌دهدت پند ولي          وعظت آن گاه کنــد سود که قابل باشي

در چمــن هـــر ورقي دفتر حالــي دگر است          حيــــف باشد که ز کار همه غافل باشي

نقــد عمــرت ببــرد غصـــه دنيـــا بــــه گزاف           گـر شب و روز در اين قصه مشکل باشي

گـــر چه راهيست پر از بيم ز ما تا بر دوست         رفتـــن آســــــان بود ار واقف منزل باشي

حــــافظا گــر مـــدد از بخــــــت بلندت باشد          صيـــــــد آن شاهد مطبوع شمايل باشي

 

 سال نو مبارک